De impact van verslavingsproblematiek AMV-ers op inwoners.

De wachtlijsten van de verslavingszorg zijn een groot knelpunt. Vreemdelingenvisie geeft hierover  het volgende aan: “Daarnaast zagen we dat de wachtlijsten voor de reguliere verslavingszorg steeds langer werden. Soms wel meer dan twintig weken. Ook vindt de reguliere verslavingszorg asielzoekers maar lastig vanwege de taalbarrière en de verhuisbewegingen. Doorverwijzen gaat niet altijd soepel. Daarom besloten het COA en GZA om verslavingsexperts in te zetten.” En “ Zij geven het personeel van het COA en GZA advies over hoe je verslaafde asielzoekers het beste kunt begeleiden”. Dit train de trainer concept is verre van ideaal omdat de doelgroep eigenlijk te zwaar is om via een train de trainer concept te behandelen. Zie Bron: https://www.vreemdelingenvisie.nl/vreemdelingenvisie/2020/02/verslavingszorgSchoolverzuim onder AMV-ers is hoog. De leerplichtambtenaren melden in het laatste jaarverslag al dat het verzuim onder de amv'ers enorm hoog is. In combinatie met de verslavingsproblematiek resulteert dit in extra overlast gedurende schooltijden.

Wat kunnen we volgens de rapportages verwachten op de locatie Klein Zwitserland?

Agressie: Vreemdelingenvisie geeft het volgende aan: “ Bewoners van AZC hebben vreselijke dingen meegemaakt en gebruiken middelen die hen verdoven en hun angsten onderdrukken. Mensen gebruiken alle soorten middelen zoals alcohol, opiaten, cocaïne, amfetaminen, cannabis, slaapmiddelen zoals valium en rivotril en andere medicijnen zoals lyrica. Bij een aantal van deze middelen verdwijnt na verloop van tijd het gewenste effect en geeft het op de lange termijn het tegenovergestelde effect, wat tot agressie kan leiden.” Zie Bron: https://www.vreemdelingenvisie.nl/vreemdelingenvisie/2020/02/verslavingszorg

Drugsoverlast op straat en stelen:
Vreemdelingenvisie geeft het volgende aan: “ Iemand met een opiaatverslaving zoals heroïne, moet een paar keer per dag drugs kopen om geen ontwenningsverschijnselen te krijgen. Deze verslaving kan voor veel overlast zorgen, omdat mensen aan geld moeten komen om het gebruik te bekostigen. Mensen kunnen gaan stelen of zichzelf prostitueren. Toch zijn deze mensen vrij eenvoudig te behandelen met methadon; een beproefde behandeling die al twintig jaar in de verslavingszorg met succes wordt toegepast.” Bron: https://www.vreemdelingenvisie.nl/vreemdelingenvisie/2020/02/verslavingszorg

De hierboven omschreven “train de trainer” oplossingsrichtingen resulteren er in dat er niet continue een professionele verslavingsexpert op de groep van 60 AMV-ers aanwezig is maar dat inhoudelijke expertise over de verslavingsproblematiek vanuit de experts wordt overgebracht naar de begeleiders op de groep. Hierdoor wordt de benodigde arbeidsintensieve inzet rondom verslavingszorgtrajecten niet direct toegepast op deze groep AMV-ers maar indirect o.a. omdat de wachttijden in de jeugdzorg te lang zijn en er sprake is van een capaciteitsprobleem. Dit terwijl een verslavingsproblematiek bij AMV-ers meer uitdagingen kent en er eerder sprake zou moeten zijn van een intensievere inzet op dit vlak, dan reguliere of minder inzet dan regulier noodzakelijk is. Het majeure volume en het assortiment aan programma’s, maatregelen en tools die door de overheid worden toegepast dragen juist bij aan de bezorgdheid van inwoners. Er is tot op heden weinig tot niets bekend (o.b.v. openbare gegevens) over de aantoonbare effecten van deze programma’s maatregelen en tools zoals toegepast door de overheid. De haalbaarheid van het herstellen  van een drugsverslaving ligt rondom de 50% bij intensieve (dagbehandeling) zorg en nazorg. Dat vraagt juist om een intensieve zorgbehandeling. Deze intensieve zorg komt niet als zodanig terug in de programma’s maatregelen en tools. Bron: https://www.zorginstituutnederland.nl/actueel/nieuws/2014/10/23/behandelprogramma’s-verslavingszorg-niet-altijd-bewezen-effectief Er is mogelijkerwijs sprake van een hiaat tussen de maatregelen (theorie) en de mogelijkheid om deze maatregelen te kunnen uitvoeren (praktijk). Voorbeelden hiervan zijn: herplaatsing en het slagingspercentage van het herstellen van drank en drugsgebruik terwijl er op alle vlakken tekorten zijn. Bijvoorbeeld gebrek aan huisvesting en of verslavingszorg plekken.

Ervaring van andere gemeenten leert dat inwoners bovenmatig overlast ervaren rondom deze groep AMV-ers, mede vanwege de verslavingsproblematiek. De inzet van extra beveiliging in de wijk en politie is noodzakelijk. Er leven zorgen over de ontoereikende capaciteit aan politieinzet. De taalbarrière van de groep AMV-ers draagt niet bij aan de multiproblematiek die speelt binnen deze groep AMV-ers. Er wordt volgens de literatuur  en bronnen met een soort tolk systeem gecommuniceerd met de groep AMV-ers.

Vier begeleiders op 60 AMV-ers:

Het beperkt aantal van vier begeleiders op een groep van 60 jonge mannen gedurende 24 uur per dag, dragen bij aan de zorgen van inwoners. Een dergelijke bezetting wordt als zeer gering ervaren omdat deze groep, o.b v. openbare gegevens COA en Rijksoverheid, de meeste intensieve zorg en begeleiding nodig heeft. De zorgen van de inwoners zijn ook gericht op de onderbezetting die voortvloeit uit de voorgenomen bezetting van 4 begeleiders. Er zitten 168 uren in een week oftewel 8736 uur aan bezetting per jaar, uitgaande van minimaal 1 begeleider op 60 AMV-ers. In dat geval zijn er 6 fulltime medewerkers nodig i.p.v. 4 medewerkers, uitgaande van een minimale bezetting.

Meetbare afspraken ontbreken

Er zijn geen heldere KPI’s (meetbare afspraken) en (mede hierdoor) geen mogelijkheden tot stopzetting of ingrijpen bij incidenten, overlast, criminaliteit  en veiligheidsproblemen in de buurt. Het contract voor de locatie Klein Zwitserland geldt voor de duur van 15 jaar met inachtneming van deze risico’s en onduidelijkheid rondom de zorgen.

Overige bronnen: https://www.zorginstituutnederland.nl/actueel/nieuws/2014/10/23/behandelprogramma’s-verslavingszorg-niet-altijd-bewezen-effectief#:~:text=Ruim%20de%20helft%20van%20de,het%20chronische%20karakter%20van%20verslaving.